Norwegia - Przemysłowy PMI2004-2025 Dane | 2026-2027 Prognozy TE

Norweski wskaźnik PMI dla sektora produkcji DNB spadł do 46,1 w kwietniu 2025 r. z zrewidowanego w dół poziomu 50,1 w poprzednim miesiącu. Oznacza to pierwszą kontrakcję od czerwca 2024 r. i największe tempo spadku od lipca 2020 r., spowodowane pogorszeniem produkcji (46,5 w porównaniu do 50,8 w marcu). Ponadto nowe zamówienia (38,2 w porównaniu do 47,4) oraz zatrudnienie (53,0 w porównaniu do 54,2) zwolniły, a czasy dostaw (52,6 w porównaniu do 50,6) się wydłużyły. Tymczasem poziomy zapasów wzrosły (54,9 w porównaniu do 52,6). Indeks cen surowców spadł o 3,6 punktu, osiągając poziom 57,3 w kwietniu.

Norweski wskaźnik PMI dla sektora produkcji DNB spadł do 50,6 w marcu 2025 r., w dół z 51,9 w lutym, oznaczając najniższy odczyt od trzech miesięcy. Indeks produkcji spadł do 51,5 z 52,4, podczas gdy nowe zamówienia zmalały do 48,4 z 50,4, odzwierciedlając słabsze zapotrzebowanie, przy gwałtownym spadku krajowych zamówień do 44,8 i eksportowych do 49,4. Jednak zatrudnienie wzrosło do 54,3, najwyższy od połowy 2024 r., wskazując na silną aktywność rekrutacyjną. Tymczasem czas dostaw od dostawców skrócił się do 50,4, wskazując na niższą aktywność, podczas gdy zapasy zakupionych towarów wzrosły do 52,3. Pod względem cen, inflacja cen surowców znacząco osłabła, a indeks cen zakupu spadł do 61,6 z 66,1 w lutym, ponieważ respondenci zauważyli spadające ceny niektórych towarów, ale wzrost cen drewna, stali i ogólnych materiałów. Patrząc w przyszłość, przedsiębiorstwa pozostają ostrożne wobec zmiennych warunków rynkowych.

Wskaźnik PMI produkcji DNB w Norwegii wzrósł do 51,9 w lutym 2025 r., o 0,6 punktu z 51,3 w styczniu, osiągając najwyższy poziom od czterech miesięcy. Indeks produkcji wzrósł o 0,6 punktu do 52,4, podczas gdy nowe zamówienia nieznacznie wzrosły o 0,1 punktu do 50,5. Zamówienia eksportowe znacząco poprawiły się, wzrastając o 3,5 punktu do 52,1, podczas gdy zamówienia na rynku krajowym spadły o 2,8 punktu do 48,5. Indeks zatrudnienia również wzrósł o 0,5 punktu do 53,2, odzwierciedlając kontynuację aktywności rekrutacyjnej. Czasy dostaw dostawców wydłużyły się, a podindeks wzrósł o 1,4 punktu do 52,5, wskazując na wyższy poziom aktywności. Tymczasem poziomy zapasów spadły o 1,4 punktu do 48,6, co jest trendem zwykle związanym z zwiększoną produkcją. Jeśli chodzi o koszty, indeks cen wejściowych wzrósł o 4,2 punktu do 66,2, przekraczając swoją długoterminową średnią i sygnalizując silniejsze presje inflacyjne.