Meksykański wskaźnik PMI dla sektora produkcji2012-2025 Dane

PMI przemysłu w Meksyku według S&P Global spadł do 46,3 w czerwcu 2025 r., w porównaniu z 46,7 w maju, co wskazuje na dwunastomiesięczny spadek i najgorszą średnią kwartalną od początku 2021 r. Spadek odzwierciedla gwałtowny spadek nowych zamówień, przy słabym popycie zgłaszanym przez firmy, odkładaniu projektów i wpływie taryf USA, zwłaszcza na eksport. Produkcja również spadła, choć nieco łagodniej, podczas gdy zakupy zostały ograniczone ze względu na konieczność dostosowania zapasów i wciąż wysokie koszty. Zatrudnienie spadło po raz czternasty z rzędu, z najszybszym tempem od początku 2022 r. Ceny surowców nadal rosły, pod presją dostawców i kursu wymiany, ale niewiele firm zdołało przekazać te wzrosty. Pomimo lekkiej poprawy zaufania, oczekiwania co do wzrostu pozostają wśród najniższych w historii serii.

Meksykański wskaźnik PMI dla sektora produkcji S&P Global wzrósł nieznacznie do 46,7 w maju 2025 r. z poziomu 44,8 w kwietniu, pozostając wyraźnie w obszarze kontrakcji i wskazując na solidny spadek warunków biznesowych. Nowe zamówienia spadły przez 11. kolejny miesiąc, a popyt na eksport gwałtownie osłabł z powodu taryf USA. Aktywność zakupowa spadła najszybciej od grudnia 2020 r., podczas gdy firmy redukowały zapasy i miejsca pracy. Produkcja również skurczyła się, z powodu zarówno słabego popytu, jak i ograniczeń po stronie podaży. Chociaż inflacja kosztów surowców nieco osłabła, pozostała na wysokim poziomie. Zaufanie biznesowe poprawiło się nieznacznie, ale oczekiwania co do wzrostu pozostały historycznie słabe.

S&P Global Mexico Manufacturing PMI spadł do poziomu 44,8 w kwietniu 2025 r. z 46,5 w marcu, sygnalizując największe pogorszenie w sektorze od lutego 2021 r. i przedłużając obecną kontrakcję do dziesięciu miesięcy. Taryfy USA i malejące inwestycje klientów doprowadziły do największego spadku nowych zamówień eksportowych od początku 2021 r., co z kolei spowodowało najszybsze obniżenie produkcji i wolumenów sprzedaży od ponad czterech lat. Firmy stały się pesymistyczne co do przyszłej produkcji po raz pierwszy od listopada 2020 r., powołując się na politykę handlową, słaby popyt i presję kosztów. Zatrudnienie spadło szybciej, firmy nie przedłużały umów i przenosiły pracowników na część etatu. Koszty zakupu wzrosły najszybciej od dwóch i pół roku z powodu słabnącego peso i wyższych cen kluczowych materiałów, chociaż inflacja cen sprzedaży pozostała umiarkowana. Aktywność zakupowa i zapasy przedprodukcji spadły, podczas gdy wolumeny nierozliczonej pracy wzrosły, ponieważ nowe zamówienia zostały anulowane lub przełożone.